Çocuklarda davranış problemleri, genellikle ebeveynler ve öğretmenler tarafından zorlayıcı ve yönetilmesi güç olarak tanımlanır. Bu problemler, çocuğun çevresiyle uyum içinde olamamasına, okulda veya evde istenmeyen davranışlar sergilemesine yol açabilir. Davranış problemleri arasında aşırı agresyon, öfke patlamaları, kural tanımama, isyan etme, sosyal ilişkilerde zorluklar gibi pek çok farklı tutum yer alabilir.
Bu tür davranışların çeşitli sebepleri olabilir. Çocuklar, bazen aile içindeki çatışmalara, okulda yaşadıkları zorluklara ya da duygusal ihtiyaçlarının karşılanmamasına tepki olarak davranışsal problemler geliştirebilirler. Aynı zamanda, gelişimsel süreçteki bazı aksaklıklar, genetik yatkınlıklar veya çevresel stres faktörleri de rol oynayabilir.
Çocuklardaki davranış problemleri genellikle erken yaşta fark edilmelidir. Aileler ebeveyntutarlı ve pozitif disiplin yöntemleri ile bu problemleri yönetebilirler. Bilişsel ve davranışsal yöntemleri, çocukların duygusal ve davranışsal kontrolü sağlamalarına yardımcı olabilir. Ayrıca, ebeveynlerin çocuklarıyla olan ilişkilerini güçlendirmeleri ve açık iletişim kurmaları, problemleri daha erken aşamalarda çözmelerine yardımcı olabilir.